No Art & no advice

Vroeger moest je als fotograaf een cursus volgen. Vroeger moest je als muzikant notenleer volgen en als schilder/tekenaar enkele jaren academie volgen. Ja dat was vroeger. Nu maakt iedereen foto’s, schilderijen kortom kunst en is iedereen adviseur of analist. In 1982 ontwierp ik deze machine en daarmee kon je dadelijk zien of iets kunst was. Nu is alles kunst en maakt iedereen kunstwerken. Men vertelde me vroeger de tijd zal dat bepalen. Nu heb je verlichte geesten die al weten dat ze kunst produceren of advies kunnen geven wat je moet doen en laten om succes te hebben . Ik ga dus me maar beter wat aan mijn hobby wijden want al deze speculatie is voor deze alweters. Ik heb verder dus weinig tijd en interesse om me druk te maken over anderen die kunst maken en ook nog eens levensbelangrijk advies.

’t Es tog al na(or) de wuppe. Doe mo voert !

’t Is weeral zover…

 

Ik zal in de toekomst niets meer mogen denken en het ook niet op mijn blog zetten. Ik hoop dat ik nog iets mag denken als ik beloof het aan niemand te vertellen of het niet op mijn blog zal plaatsen. Als ik dus morgen zeg dat volgens mij iedere aquarel in het vervolg best zwart is en de afmetingen 10 cm op 76 cm dan zal ik daarover op mijn vingers getikt worden. Zoiets mag jij niet op je blog zetten. Ik mag het misschien wel stilletjes denken, niet te fel maar zeker nooit publiceren! En nu je het zegt mag ik wel zelf iets bedenken. Moet ik daar geen toestemming voor vragen. Niet alleen Facebook waakt over je gedachten en beelden/foto’s maar ook sommige waakzame burgers. Er zijn lezers van mijn blog die stellen dat ik niet mag denken en zeker niet schrijven wat ik denk. Dit zijn dus de voordelen van de sociale media. Toch zal ik me niet laten muilkorven. Maar ik zal al wat ik denk in beelden omzetten? Zou ik dat mogen doen? Zeer riskant denk ik. Maar ik ga het eens proberen. Wie aanstoot neemt aan wat ik denk of schilder kan het ook deleten. Ik speel ook nooit op de man (hoop ik) soms blijkbaar op de vrouw. Dan was het vroeger toch veel beter. Bijna niemand wist het als je een afwijkende of aanstootgevende mening had. En nog vroeger kwam je dan op de brandstapel of kwam men de duivel uitdrijven.

’t Es al na(or) de wuppe. Doe mo voert !

De leidensweg van een lijder…

Zoals jullie wellicht weten ben ik voor de zesde keer gevraagd leider te zijn van de Belgische delegatie van aquarellisten in Fabriano. Mocht het nog zo eens gaan als dit jaar dan stop ik er dadelijk mee. In augustus 2017 vernam ik de data van de editie van 2018 en ik reserveerde dadelijk Hotel Janus waar we voorheen meermaals verbleven. Maar vermits er dit jaar 70 landen deelnamen en al de leiders van de verschillende landen daar verblijven lieten ze me weten dat het waarschijnlijk vol zat. Ik reserveerde daarop in Hotel Le Muse 15 kamers voor een 20-tal personen en van het Le Muse kreeg ik bevestiging het was gereserveerd. In januari dit jaar kreeg ik, waarom ik weet het niet, de ingeving toch maar eens opnieuw onze reservatie te bevestigen. Daarop kreeg ik een email waarin stond dat ondanks de reservatie alles geannuleerd was. FabrtianoInAcquarello gaf me de raad Hotel Pineta te contacteren en op 10 Januari 2018 werd de reservatie van Hotel Pineta  geconfirmeerd. Dit ligt op 15 km van Fabriano dus voor vervoer enz. moesten we zorgen. Eerst wilden ze zelf iedere dag de transfer regelen aan 8€ per persoon per rit en ook dat ik 40% vooraf betaalde. Na contact met Anna verviel dit en zorgden we zelf voor vervoer. Op 28 maart  vraagt Hotel Pineta om opnieuw onze reservatie te confirmeren. Wat ik doe. Op 2 April  laat Hotel Pineta weten dat ze de eerste 3 nachten geannuleerd hebben maar wel dat we de nachten 4 en 5 bij hen kunnen verblijven en ze vragen met dit te bevestigen. Ik vraag dan en de andere nachten??? Ze laten me op 3 April weten dat ik  voor de eerste 3 nachten kan reserveren in Country Hotel in Sassoferrato (35 km van Pineta). Ik ben zot aan het worden. Ik kan er niet meer van slapen. Wat is me dat voor een troep. Ik doe Anna op 6 april een email waarin ik laat weten dat ik zo niet meer wil werken en dat ik ga stoppen als leider van de Belgische delegatie. Geen kwartier later krijg ik een email van Anna waarin ze zegt dat ze een email is uit de hemel heeft ontvangen. Hotel Gentile in Fabriano laat weten dat ze na verbouwingen nog kamers hebben. Ze vraagt me of ik akkoord ga om alles dadelijk over te boeken en ik roep heel hard :YES YES YES!!!! Vandaag 7 April ontvang ik, na bang afwachten de reservatie van Hotel Gentile in Fabriano van 15 kamers voor 22 personen. En ook dadelijk heb ik de reservatie voor het Country Hotel en Hotel Pineta zelf geannuleerd. Ik hoop eindelijk rust te vinden. Ik liet ook mijn mede reizigers dit allemaal niet weten om geen belachelijk figuur te slaan bij zo’n klucht. Bij mij is een woord een woord! Zo zie je maar .’t Es al nie na(or) de wuppe. Doe tog mo voert !